jueves, 24 de mayo de 2007

CAPÍTULO 36 Palíndromos y alcohol.

Capítulo patrocinado por Cabiria Cocktail Bar. Visítenlo.
Dábale arroz a la zorra el abad. Apasionante mundo el palíndromo. Hace unas fechas, tomando unas copas, me enteré del gusto por los palídromos que tiene un conocido (amigo) mío y sus amigos. Han llegado a tal nivel, que tienen sus palíndromos de producción propia. Posiblemente nublado por el alcohol, rápidamente mi mente comenzó a combinar letras en busca de uno adecuado al nivel de aquella gente: "ovell azulrem ayav", No; "omordnilap"
-Oye Yago, palíndromo no es un palíndromo!!- le dije.
- "atoidi" tampoco- em otnemoc.
No me amilanó, soy insistente, Mr. Cabirio no me iba a redoj tan fácilmente: "nopmopmorop", la cabeza estaba un poco nublada y no concretaba nada de provecho. Pero yo a lo mío, un pitillito, otra copa, con mucho hielo qué hay que beber unos dos litros de agua al día, y a seguir pensando. "aloc noc iuqsiug", "otom al ne eniv ", "rebeb ed ajed"... Simplifica Luis, me dije, "ave", "avu"...
-"oso"!"ana"! le dije.
- "otnot", ¡haz una frase! dijo Mr. Cabirio
Dejé de beber para ser capaz de conducir la moto de vuelta a casa y me fui rendido a la evidencia de imposibilidad palindromera (otra cosa que no sé hacer para la lista). De eso hace ya tres semanas. Y el caso es que no me acordaba del tema, pero siempre estoy con algún papel cerca para tomar apuntes, como cualquier otnot, y de pronto, mientras intentaba llegar a los dos litros de agua necesarios bebiendo una cerveza de medio litro, jugueteando con mi apellido se hizo la luz:
"sera saco casares".
Venga Mr. Cabiria, dime que este no vale. Y per so na li za do.

El alcohol nos nubla, pero también nos ilumina, eso si, hay que saber tomar (siempre me ha gustado más esta forma de decirlo que la que utilizamos en Spain). En cantidades adecuadas y con buena compañía es social (si es que esto es bueno). No como lo toman en otras partes. En Sydney, los guiris (ellos), se cuecen como los british que se acercan a nuestras costas mediterraneas, o como nosotros hace unos cuantos (¿cuántos?) años.
Pero dicho ésto, no es de recibo la crítica que se ha hecho a mi otro presidente, y no, no me refiero a Touriño, me refiero a Howard, en el "The Sydney Morning Herald": "Howard spends $109.000 on alcohol in four years".
La polémica no se sostiene por ningún lado. En las fiestas organizadas por presidencias, nosotros los VIP siempre tomamos “marca cara”. Muchos de nosotros los VIP, sólo lo hacemos esos días. Vamos, que tirando por lo (muy) bajo, y suponiendo que todas son de vino, pongamos que cada botella cuesta 100 AU$. (60 €). Nos salen 1090 botellas en cuatro años, que hacen unas doscientas setenta al año. ¡22.5 cajas al año! Y dicen que no pueden precisar, pero que quedan en las bodegas de las dos residencias oficiales (no tiene que ver, pero esto me recuerda el “e ainda quedan cartos no banco”, precisa un gallego al lado para entender la dimensión de la charla). Si Howard no se ha bebido todas personalmente, tampoco es para tanto. Ánimo presidente, ¿ha probado el albariño? Anímese.

Y hablando de albariño:

9 comentarios:

Alfonso Alba dijo...

JEJE, muy bueno. Te dejo aquí una frase: "Amor a Roma". Es muy simple y evidentemente no es mía, es el típico ejemplo que nos ponían en la escuela para explicarnos los palíndromos. De hecho, una vez leí que un pavo se escribió un libro entero que se podía leer del derecho desde la página 1 y del revés desde la última.
Me encanta lo de los cubatas con mucho hielo, por eso de los dos litros diarios de agua. Pongamos que en un día de feria cualquiera me bebí unos diez cubatas, ¿cumplí?

Caesares8 dijo...

Eso depende del tamaño de los hielos, no nos engañemos, el tamaño importa.
Pero pintan suficientes.

Capitán Cook(ing) dijo...

A Howard le quedan tres telediarios y dos copas de vino para irse al carallo, mes amis. Luis, ¡PUTA! dicen que te enamoraste porque "eva usaba rimel y miraba suave" y "adan no cede con eva y yavé no cede con nada"...son algunos, evidentemente no son míos. Abrazos.

Caesares8 dijo...

Son muy buenos, pero es normal, en los dos se menciona a Eva.

oeuf de Canard dijo...

Bien, que veas que ayer te estaba escuchando aunque estuviera en la "alop" de puritito cansancio, te digo. A lo cual voy y revisito tu cultivo de mirtaceas atendiendo a tu preocupación por la figura del palíndromo.
Pero cual no es mi sock que me encuentro en el remate del comentario un vídeo que llevo buscando tiempo (quizás no con la dedicación adecuada pero casi).

Caesares8 dijo...

siempre a tu servicio Yorch.

Anónimo dijo...

q temaso...

Hay un libro de poemas en que cada verso es un palíndromo escrito en galego de aquí.

Para muestra, un botón( los hay sencillos y los hay más complejos):
azar traza
a torre da derrota
e ti, o navío na noiva noite.


somemoc? DP

a rosa ve, evasora
a torre da derrota,
e acaso rosa cae
na man.

e ti, Onan na noite.

a terra trona e a nortar reta,
na man
o timón: o mito.

a lúa é aula.
adival a vida.

VI

eu, que
ó saír ría só,
amo da luz azul a doma.

agaveo do é vaga
a breve verba.
así rara risa
acude e educa.
ouso pisar o mar, amor; así posúo.



Yo me siento tocado (sic) con:

e ti, Onan na noite.

El libro es A torre da derrota ( buen título, palíndromo o no) y es de Gonzalo Navaza.

Por cierto, existe una variante gráfica de ese tipo de juegos simétricos que los diseñadores disfrutamos especialmente; los ambigramas (http://www.johnlangdon.net/typesofambigrams.html )

PD Yo estaba intentando diseñar un logo para un barco de un común amigo usando esta técnica, a ver en que queda la cosa...

Anónimo dijo...

Y me mola especialmente este ambigrama que dice (casi.. pena de G) COME IN y si lo giras 180º dice GO AWAY. Gran gran idea para un felpudo.

http://www.suck.uk.com/product.php?rangeID=66

Anónimo dijo...

" sé verlas al revés"

La Leche.